روايت از احاديث قدسي مي باشد و در كتاب عوالي اللآلي وارد شده است. اگر روايت ضعيف نباشد، معناي روايت اين طور مي شود: گِل حضرت آدم(ع) در چهل صبح سرشته شد.[3]
از امام صادق(ع) وارد شده: إنّما سمّي آدم آدم لانّه خُلقَ مِن أديم الارض؛[4] آدم را به اين جهت آدم ناميدند،كه او را از گِل زمين خلق نموده اند.
در برداشت و تفسير روايت دو احتمال وجود دارد:
اوّلاً: حقيقتاً خميرة آدم(ع) در چهل صبح سرشته شده است.
ثانياً: كنايه از اين است كه سرشتن خميرة حضرت آدم فوري نبوده، بلكه به صورت تدريجي و آرام در چهل دوره بوده است. تدريجي بودن كارها درسي است براي انسان ها كه در كارها عجله نداشته باشند، چرا كه تحقق هر فعلي منوط به شرايط زمان و مكان و فراهم شدن علل است.

[3] عوالي اللآلي، ج 4، ص 99.
[4] علل الشرايع، ج 1، ص 26.