اين فرمايش دليل معقولي دارد و آن اينكه خداوند مي فرمايد : « انما يتقبل الله من المتقين همانان خداوند از متقين قبول مي كند » بنابراين ، خداوند تنها كار نيكوي كسي را( - سوره مائده ، آيه 27 . )
مي پذيرد كه متقي باشد در آيه ديگر هم مي فرمايد : « تلك الجنه التي نورث من عبادنا من كان تقيا ؛ اين بهشتي است كه به بندگان ارث مي دهم كه متقي باشند » يا در آيه ديگري در همان سوره ( - سوره مائده ، آيه 27 . )
مي فرمايد : « ثم ننجي الذين اتقوا . . . سپس متقين را نجات مي دهيم » .
( - سوره مريم ، آيه 72 . )
بنابراين از كسي يك حسنه مي پذيرد و او را به بهشت مي برد كه متقي باشد .