مرکز پاسخگويي: تبيان
موضوع اصلي: احكام
موضوع فرعي: احكام حيض
چرا در ايّام حيض، مقاربت با زن حرام است؟

پاسخ:
پاسخ كلّي اين پرسش اين است كه آنچه را كه شارع آن را حرام كرده و از آن بر حذر داشته است به دليل وجود مفسده اي در آن است; چنانكه اوامر شارع نيز بر پايه مصلحتي است.
حرمت مقاربت در ايّام حيض به دليل وجود مفسده بلكه مفاسدي است كه به آن توجّه داشته است; هر چند عقل قادر به كشف آن مصالح و مفاسد نباشد. خداوند در قرآن مجيد مي فرمايد: «و از تو درباره خون حيض مي پرسند بگو: آن(حيض) چيز آلوده و ناراحتي است، از اين رو در حال قاعدگي از زنان كناره گيري كنيد و با آنها نزديكي نكنيد، تا پاك شوند»(36). در اين آيه راجع به حيض كلمه «هواذي» به كار رفته كه حاكي از زيانكار بودن آن است.
زنان در ايّام قاعدگي از نظر روحي و جسمي دچار ضعف و گرفتگي هستند كه به دليل اختلاف سن و قوّه بدني داراي شدّت و ضعف است. برخي از مفاسد مقاربت با حائض در روايات بيان شده است: «عذافر صيرفي» گفت: امام صادق((عليه السلام)) به من فرمود: «آيا آن افراد بدقيافه و زشت روي(مانند مسخ شده ها را) مي بيني»؟
عرض كردم: «بلي»! فرمود: «آنان كساني هستند كه نطفه شان در زمان حيض مادرانشان، بسته شده است»(37).
در برخي از روايات مي خوانيم كه مقاربت در هنگام حيض احياناً باعث مي شود كه فرزند مبتلا به مرض جذام يا برص شود. «مَنْ جامَعَ إِمْرَأتَهُ وَ هِيَ حائِضٌ فَخَرَجَ ألَوَلُدَ مْجُذوماً اَوْ اَبْرَصْ فَلاَيَلُو مَنْ اِلاّنَفْسَهُ».
در برخي روايات نيز سخن از مفسده اي است كه در نفس شخص پديد مي آيد و آن بغض و دشمني با اولياي خدا و امامان معصوم((عليهم السلام)) است. امام صادق((عليه السلام)) فرمود: «لايَبْغُضْنا اِلاّ مَنْ خَبُثَتْ وِلاَدَتَهُ اَوْحَمِلَتْ بِهِ اُمُّهُ في حِيضِها»(38). اسلام براي پيدايش نسلي سالم از لحاظ جسم و روحي، از مقاربت در ايّام قاعدگي شديداً جلوگيري كرده است. البته تنها حكمت منع از مقاربت در ايّام قاعدگي اين نيست، بلكه اين كار عوارض نامطلوب جسمي براي زن و مرد نيز دارد; چنانكه نوشته اند: چون سوراخ گلوي رَحِم و كلّيه عروق غدّه هاي رحمي بازند، ميكروب ها موذي رَحِمي كه در اين هنگام رو به ازدياد مي روند، ممكن است به وسيله مقاربت، از گلوي رحم به داخل رحم رفته توليد بيمارهاي خطرناكي براي نطفه يا جنين كنند و گاهي هم توليد سپتي سمّي كنند ونيز ممكن است حمله خوني رحمي در اثر تحريك شهوت زياد شده و خون ريزي فراواني دست دهد. زنان در هنگام قاعدگي ممكن است به تبخال هاي تناسلي مبتلا باشند و يا در اثر دمل هال سرطاني و غيره بيمار شده باشند; بنابراين مايع خوني حيض طيّ جريان، مقداري از ميكرب ها و عوامل بيماري زا را به همراه خود به خارج مي آورد و طول مجرا را آلوده مي كند; چنانچه در اين ايّام مقاربت واقع شود، بيماري به اعضاي مرد سرايت و وي را دچار بيماري مي كند و احياناً بوي كريه و منظره نفرت آور دستگاه تناسلي زن در دوران قاعدگي، ايجاد نفرت عميق در روحيه مرد كرده و او را براي هميشه از اين عمل متنفّر سازد»(39).
به هر حال مفاسد جسمي و رواني ناشي از مقاربت در دوران بارداري - كه انسان قادر به كشف همه آنها نيست - سبب شده تا خداي متعال اين عمل را در اين ايّام تحريم كند. البتّه بازي هاي شهوانيِ غير از مقاربت براي زن و مرد در اين ايّام چون ايّام گذشته بلامانع است.