آزادي هاي فردي در قلمرو مسايل اقتصادي، سياسي و غيره در اسلام مشروط به اين است كه با تعالي معنوي او منافات نداشته و نيز مصالح عمومي را خدشهدار نسازد. در حقيقت فلسفة تكليف در اسلام همين است كه ميخواهد با موظف كردن انسان، كرامت ذاتي او را حفظ نموده و مصالح عمومي را تأمين كند. جلوگيري اسلام از بتپرستي و ميگساري و نظاير آن براي حفظ كرامت و حرمت انساني است، و از اينجا حكمت قوانين كيفري اسلام نيز روشن ميگردد.
قرآن كريم اجراي قانون قصاص را عامل حيات انسان دانسته و ميفرمايد: «وَلَكُمْ فِي القِصاصِ حَياهٌ يا أَولي الألْبابِِ» بقره/179 [اي خردمندان، قصاص حافظ حيات شما است].
پيامبر گرامي فرمود: «أنَّ المعصيه أذا عَمِلَ بها العبدُ سرّاً لم يضرّ إلا عامَلها، فإذا عمل بها علانيه ولم يُغير أضرت بالعامه»: [هرگاه فردي به صورت پنهاني مرتكب گناه شود فقط به خود ضرر ميزند، ولي اگر آشكارا انجام دهد و مورد اعتراض واقع نشود به عموم ضرر ميرساند].
امام صادق (ع) پس از نقل حديث ميافزايد: «ذالك انّه يُذِّلُ بعمله دينَ الله و يقتدي به أهلُ عداوه الله»: [علت اين امر آن است كه فرد متظاهر به گناه با رفتار خود حرمت احكام الهي را ميشكند و دشمنان خدا از او پيروي ميكنند].

: آية الله جعفر سبحاني
منشور عقايد اماميه