در روايات اسلامي به طور گسترده ديده ميشود، كه حداقل بخش قابل ملاحظهاي از مصائبي كه دامنگير جوامع انساني ميشود جنبه مجازات و كيفر گناهان دارد، به عنوان نمونه
1ـ در حديثي از امام صادق (ع) آمده است كه فرمود «اِنَّ اللهَ تَعالي اِذا غَضِبَ عَلَي اُمَّةٍ، ثُمَّ لَمْ يُنْزِلْ بِها الْعَذابَ، اَغْلَي اَسْعارَها، وَ قَصَّرَ اَعْمارَها، وَ لَمْ تَرْبَحْ تُجّارُها، وَ لَمْ تُغْزَزْ اَنْهارُها، وَ لََمْ تُزَكَّ ثِمارُها، وَ سَلَّطَ عَلَيْها شِرارَها، وَ حَبَسَ عَلَيْها اَمْطارَها» (بحارالانوار 70/353)
[هنگامي كه خداوند بر قومي غضب كند و عذاب (نابود كننده) بر آنها نازل نسازد قيمتهاي آنها را گران، و عمرهايشان را كوتاه ميكند، تجارشان سود نميبرند، و نهرهايشان كم آب، و ميوههايشان نمو نميكند، و خوب نميشود، اشرارشان بر آنها مسلط ميشوند، و باران حبس ميگردد]
2 ـ در حديث ديگري از امام علي بن موسي الرضا (ع) ميخوانيم
«كُلَّما اَحْدَثََ الْعِبادُ مِنَ الذُّنُوْبِ ما لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُوْنَ اَحْدَثَ لَهُمْ مِنَ الْبَلاءِ ما لمْ يَكُونُوا يَعْرِفُوْنَ»
[هر زمان بندگان گناهان تازهاي را ابداع كنند، خداوند بلاهاي تازه و ناشناختهاي بر آنها مسلط ميسازد] (بحارالانوار 70/354.)
3 ـ در روايت ديگري از امام صادق (ع) ميخوانيم «مَنْ يَمُوْتُ بِالذُّنُوْبِ اَكْثَرُ مِمَّنْ يَموُتُ بِالاجالِ وَ مَنْ يَعيشُ بِالْإِحْسانِ اَكْثَرُ مَمَّنْ يَعيشُ بِالْأَعْمارِ» (بحارالانوار 70/354)
[كساني كه بر اثر گناهاشان ميميرند بيش از آنها هستند كه با مرگ طبيعي از دنيا ميروند! و كساني كه به خاطر نيكي كردن عمر طولاني ميكنند بيش از آنها هستند كه عمر طبيعي طولاني دارند»!

پيام قرآن ج 4
حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران