آنچه از احاديث دست مي آيد اين است كه در عالم برزخ از موقعي كه انسان از اين جهان رخت بر مي بندد تا قيامت ) ثواب و عقاب مربوط به روحِ همراه با بدن مثالي انسان است ، ولي هنگامي كه قيامت برپا شد انسان ها زنده مي شوند و روح به بدن جسماني تعلق مي گيرد و پس از رسيدگي به اعمال ، در صورتي كه بهشتي باشند به بهشت و اگر جهنّمي باشند به جهنّم رهسپار مي شوند . در تفسير آيه ( فامّ اِن كان من القربين فَرَرحٌ وَ رَيْحان و جَنَّةُ يفيم و اَمّا ان كان من المكذبيّن الظّالين مُنُزلٌ من حميم و تصلية جحيم .
{ - سوره واقعه ، آيه 89 . }
امام صادق ( عليه السلام ) فرمودند:اگر انساني كه از دنيا رفته افراد خوب و{ - بحار الانوار ، جلد 6 ، ص 217 . }
آبرومندِ نزد خدا باشد ، در دوزخ در رحمت دوست و راحتي و رزق بسر مي برد و در قيامت راهي بهشت مي شود ؛ اما اگر آن شخصي كه از دنيا رفته از كافران لجوجي باشد كه هر حقيقت را تكذيب مي كنند ، پس وسيله پذيراي از او در برزخ آب هاي بسيار داغ در قيامت هم ورود در دوزخ ( و تصليةُ جحيم ) خواهد بود ؟