خصوصيات شيعه واقعي در يك كلمه تقوا و كار براي خداوند است كه قرآن مي فرمايد: إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ ؛ يك موعظه مي كنم و آن اين كه براي خدا كار كنيد . هم چنين مي فرمايد: إِنَّما يَتَقَبَّلُ اَللَّهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ ؛ خداوند فقط از متقين قبول مي كند . امام صادق(ع) درباره وظيفه شيعيان فرموده است: كونوا لنازينا ولا تكونوا لناشيناً ؛ زينت و سبب افتخار ما باشيد نه اين كه باعث شرمندگي ما باشيد . در اين راستا حضرت علي(ع) مي فرمايد: اعيوني بورع واجتهاد وسداد ؛ سعي كنيد تقوا و ورع داشته باشيد. در اين راه تلاش كنيد و استقامت داشته باشيد و اما صادق(ع) شيعه واقعي را چنين معرفي مي كنند: شيعتنا اهل الورع والاجتهاد و اهل الوفاء والامانة و اهل الزهد والعباده، اصحاب احدي و خمسين ركعة في اليوم والليلة، القائمون بالليل، الصائمون بالنهار، يزكون اموالهم و يحجون البيت و يجتنبون كل محرم ؛ شيعيان ما اهل پارسايي و سخت كوشي [در عبادت ] هستن، اهل وفاداري و امانت داري اند. اهل زهد و عبادت اند. آنانند كه در شبانه روز 51 ركعت نماز مي گزارند. شب ها را به عبادت سپري مي كنند و روزها را به روزه داري. زكات اموال خود را مي پردازند و به حج مي روند و از هر حرامي دوري مي كنند ، (بحارالانوار، ج 68، ص 167 - ميزان الحكمه، حديث 9931) . امام باقر(ع) نيز فرموده اند: ما شيعتنا الا من اتقي اللَّه و اطاعه و ما كانوا يعرفون الا بالتواضع والتخشع واداء الامانه و كثرة ذكراللَّه ؛ شيعه ما كسي نيست مگر كسي كه از خدا بترسد و او را فرمان برد؛ آنان جز با فروتني و خاكساري و امانت داري و بسياري ياد خدا شناخته نمي شوند ، (تحف العقول، ص 295 - ميزان الحكمه، حديث 9933) .