مرگ در حقيقت، مبدأ ورود به عالم برزخ است. اين مطلب در آيات قرآن و روايات اهلبيت(ع) نيز ذكر شده است. بنابراين تمام انسانها بعد از مرگ، در اين عالم (برزخ) به سر برده تا آن كه با شروع قيامت، وارد مرحله جديدي ميگردند. از طرفي پرونده دنيوي انسانها بعد از مرگ بسته شده و هر يك وضعيتي متناسب اعمالي كه در دنيا انجام دادهاند، خواهند داشت - برخي در راحتي و برخي در زحمت و فشارند -نكته مهم آن كه در عالم برزخ، شفاعتي از ناحيه ائمه(ع) و... وجود نخواهد داشت؛ از اين رو امامان(ع) براي شيعيان نسبت به عام برزخ اظهار نگراني كردهاند؛ چنان كه امام صادق(ع) به يكي از شيعيانش فرمود:
در قيامت همه شما در سايه شفاعت پيامبر(ص) يا وصيّ او وارد بهشت ميشويد اما من به خدا قسم نگران عالم برزخ شما هستم.« مفهوم اين سخن حضرت آن است كه انسان بايد در دنيا به گونهاي عمل كند كه بتواند در عالم برزخ حيات آسوده و(بحارالانوار، ج 6، ص 267. ) بدون عذابي داشته باشد.