روايات بسياري وجود دارد كه ياران مهدي از مناطق مختلف جهان هستند. در ميان آنان افراد شايسته اي از مصر و يمن، مؤمنان حقيقي از شام و عراق و مردان ايثارگر از طالقان و قم وجود دارد.(1) امام صادق دربارة مردم طالقان چنين مي فرمايد : اين خطه داراي مرداني است كه قلب هاي آنان مانند پاره هاي آهن محكم است، و نسبت به ذات مقدس خداوند ترديدي ندارند، شديدتر از آتش اند، اگر بر كوه حمله ور شوند، آن را از جاي بر كنند، با بدست داشتن پرچم توحيد، آهنگ هر دياري كه (از ديار دشمنان) كنند آن را ويران و نابود كنند، بر اسبهايشان همچون عقاب سوارند، بر مركب امام به عنوان تبرك و تيمّن بوسه زنند، آن بزرگوار را پروانه وار در بردارند، و به هنگام خطر با جان خود از آن حضرت دفاع كنند... ، شيران روز و زاهدان شبند، در هر امري مطيع امر امام هستند، از بيم خدا در هراسند، شهادت طلبند و شعارشان خون خواهي سالار شهيدان حسين بن علي است، گروه، گروه به سوي آن حضرت روانه خواهند شد و بواسطة اين رادمردان، خداوند امام بر حق را پيروز مي گرداند.(2) در روايات اهل سنت از اين گروه به عنوان اصحاب خاص مهدي نام برده شده. لازم به ذكر است كه طالقان منطقه اي در رشته كوههاي البرز در شمال ايران مي باشد، با توجه به برخي روايات ديگر كه ايرانيان را زمينه سازان قيام مهدي معرفي مي كنند، و يا روايتي كه ميگويد بخش اعظم ارتش بقية ا... را ايرانيان تشكيل مي دهند.(3) شايد مراد از طالقان، خود كشور ايران باشد.
دربارة اهل قم نيز امام رضا مي فرمايد : بهترين پيروان ما از بين شيعيان جهان، اهل قم هستند.(4)
طبق روايت، دو بزرگوار از ايران، يكي سيد خراساني و ديگري فردي به نام شعيب بن صالح (ممكن است نام رمزي باشد)، از ياران صديق امامند كه هر دو قبل از ظهور در ايران داراي منصب هستند. و شعيب بن صالح فرماندهي كل نيروهاي امام را به هنگام ظهور بر عهده خواهد داشت.(5)
اصحاب كهف برانگيخته شده و در زمرة ياران حضرت قرار مي گيرند. و نيز از جمله ياران حضرت سه پيامبر الهي، حضرت عيسي مسيح، حضرت خضر و حضرت الياس مي باشند. برخي از مردگان به فرمان الهي زنده شده و به ياران مهدي مي پيوندند.(6) طبق روايات متعددي، تعدادي از ياران امام نيز زنان هستند كه مجروحان را مداوا مي كنند. ناگفته نماند كه بيشتر ياران حضرت قائم جوان (و شايد اين وصف قلب و روح آنان باشد) و تعداد بسيار اندكي ميانسال در ميان آنان وجود خواهد داشت.(7)در پاسخ به بخش دوم پرسش شما بايد به نكات زير توجه داشت :
حضرت بقيةا... مي فرمايد : هر يك از شما بايد كاري انجام دهد كه او را به ما نزديكتر سازد و مورد محبت و دوستي ما قرار دهد، و از كارهايي كه ناخوشايند ماست و خشم ما را برمي انگيزد، دوري كند. زيرا امرما به صورت ناگهاني خواهد رسيد.(8)
رسول اكرم(ص) مي فرمايد : مثل او همچون قيامت است، و اين خداوند است كه بايد سر وقتش آن را آشكار كند، حادثه ظهور او واقع نمي شود، مگر به صورت ناگهاني.(9)
طبق آيه شريفه 158 از سورة انعام خداوند مي فرمايد : زماني كه آيات و نشانه ها تحقق پذيرد ايمان آوردن افرادي كه قبلاً ايمان نياورده اند، و يا عمل نيكي انجام نداده اند، سودي به حالشان نخواهد داشت.
با توجه به اين آيه كريمه و كلام رسول ا... و امام مهدي(عج) مبني بر ناگهاني بودن امر ظهور، ممكن است شرايط و حوادث به گونه اي باشد كه فرصت توبه براي گنهكاران و فاسقان پيش نيايد، و يا به علت كثرت گناهانشان توفيق توبه پيدا نكنند و در لابه لاي حوادث آن زمان، قبل از توبه از بين بروند. بنابراين بفرمودة امام(عج) هر كس بايد مراقب اعمال خويش باشد و همواره اعمالي را انجام دهد كه موجب خشنودي خداوند و پيشوايان دين است، نه اينكه از انجام هرگونه زشتكاري دريغ نورزد و توبه را به تأخير اندازد تا هلاك گردد.
در پايان ذكر اين نكته مهم و قابل توجه است كه قرار گرفتن هر كسي در زمرة ياران آن دلدار غير ممكن نيست و هر كسي به ميزان اخلاص و تهذيب نفس به او نزديك مي شود. مهم اين است كه قلب خويش را از رذايل اخلاق شستشو دهيم تا قابل تابش نور توجهات آن عزيز قرار گيرد و راهي از دل به محضر پاكش گشوده شود.

1. بحارالانوار، بنقل عصر ظهور، علي كوراني، ج52. ص334
2. همان، ص307
3. نسخه خطي ابن حماد، بنقل از عصر ظهور، علي كوراني
4. بحارالنوار، ج60، ص216 (بنقل از همان منبع)
5. عصر ظهور، علي كوراني، ص269
6. همان، ص306
7. احتجاج طبرسي ، ج2،ص324، بنقل از تاريخ غيبت كبري ، سيد محمد صدر، ص446
8.كمال الدين و تمام النعمه، شيخ صدوق، ص373 ، بنقل از تاريخ غيبت كبري، سيد محمد صدر، ص447