اگر مراد, ارتباط ارواح مؤمنان در عالم برزخ باشد, بايد به عرض برسانيم : در روايات آمده : آن ها باهم ملاقات مي كنند; پيش هم مي روند و از يكديگر پرس و جو مي كنند. به عنوان مثال از حضرت امام صادق (ع)نقل شده :
هنگامي كه روح تازه اي بر آن ها وارد مي شود مي گويند: فعلاً او را رها كنيد و كاري به كار او نداشته باشيد, چون از هول عظيمي رهايي يافته است .
سپس مي پرسند: فلاني چه شد و فلان كس چه شد؟ اگر بگويد: من كه آمدم , او زنده بود, خوشحال مي شوند و خدا را شكرمي كنند و اظهار اميدواري مي نمايند. اگر بگويد: از دنيا رفته و جلوتر از من آمده است , همه ناراحت و نگران مي شوند ومي گويند سقوط كرد, سقوط كرد.(1)
توضيح : اين كه اگر بگويد: فلاني زنده بود, ارواح شاد مي شوند, چون اميد واصل شدن او را به بهشت برزخي دارند, ولي اگر بگويد: او جلوتر از من آمده است , متوجه مي شوند روحش وارد بهشت برزخي نشده , پس حتماًگرفتار شده و وارد دوزخ برزخي شده است . به همين علت مي گويند: او سقوط كرده است .

1.محمد باقر مجلسي , بحارالاءنوار, ج 6 ص 269