قرآن علت غضب الهي را طغيان و گناه ميداند و ميفرمايد: و لا تطغوا فيه فيعل عليكم غضبي؛ از روزيها بخوريد، ولي در آن طغيان نكنيد كه اگر طغيان نماييد، غضب من دامان شما را خواهد گرفت. البته واضحطه (20) آيه 81.
است كه منظور از غضب الهي تغيير حالت نيست، چون ذات باري تعالي ثابت است. امام صادق عليه السلام درباره غضب خدا فرمودهاند: غضب خدا عذاب او است.
كافي، ج 1، ص 110.
پس غضب الهي همان انتقام و بلا و عذاب است كه به گناه كاران تعلق ميگيرد. البته اين مسئله با بلاها و مصيبت هايي كه براي آمون انسان مقرر شده، تفاوت دارد.
منشأ نزول بلا از ناحيه پروردگار نيز گناه و نافرماني است. امام باقر عليه السلام ميفرمايد: هيچ بلا و نكبتي به بنده نميرسد مگر به سبب گناه. اين روايت در حقيقت تشريح آيهاي است كه ميفرمايد: هر مصيبتي به شمااصول كافي، ج 3، ص 370.
رسد، براي كاري است كه به دست خود انجام دادهايد.
شوري (42) آيه 30.
از روايات برميآيد كه بين گناه و بلا رابطه مستقيم دارد و گناهان نوظهور، بلاهاي جديد و ناشناختهاي را در پي دارد. امام رضا عليه السلام ميفرمايد: هر چند بندگان گناهان تازهاي راايجاد كنند، خدا براي آنها بلاهايي را كه سابقه نداشته ايجاد ميكند.
اصول كافي، ج 3، ص 378.