امام صادق و السنه عصر


از نشانه هاي امامت اين است كه بالسنه و زبانهاي خلق خدا آگاه و واقف باشد زبان حضري و بدوي را بداند السنه و اصطلاحات دور و نزديك و لغات همه قبايل و طوائف را بشناسد و حتي زبان طيور و وحوش را بداند كه از خصال امامت است.

عصر امام صادق عليه السلام عصري بود كه ملل قبطي و نبطي و ترك و عجم و ديلمي و گيلكي و كرد و ساير طوايف مردم عصر به اسلام گرويده بودند و اكثر آنها در مراسم حج شركت مي كردند مخصوصا 35 سال دوره امامت حضرت صادق كه همه ساله به حج مي رفت و مردم
دور و نزديك آفريقائي و سياهان حبشي و سواحل دريائي به حج مي آمدند و با امام خود مصاحبه و مذاكره مي كردند و آن حضرت به زبان آنها سخن مي گفت.

در احاديث مختلفه به طرق متعدد روايت شده كه امام ششم به لغت نبطي با نبطيه كه اصلا آفريقائي بودند صحبت مي كرد و با طايفه ترك به تركي تكلم مي فرمود و با قبطيان يونان به لغات خودشان در كتاب بصاير است كه سالم مولاي ابان تجارت برده مي كرد و آنها را از ممالك زطي مي آورد مي گويد در حضور او بوديم كه گنجشكي چند صدا كرد حضرت فرمود مي دانيد چه مي گويد عرض كردم نمي دانم - فرمود مي گويد خدايا ما مخلوق تو هستيم و رزق و روزي مي خواهيم ما را سيراب كن و اطعام به ما كن زطي طايفه هندي بودند و به لغات دري و هندو و لغات ديگر صحبت مي كردند و امام صادق عليه السلام همه آن لغات را مي دانست.