فخير لباس كل زمان هو لباس اهله

امام الصادق (ع)

مردي آمد حضور امام صادق عليه السلام پرسيد شما كه مي فرمائيد علي بن ابيطالب عليه السلام هميشه لباس خشن و زبر و بي ارزش به تن مي كرد و پيراهن خود را چهار درهم مي خريد و براي زندگي جز به رزق و روزي روز توجهي نداشت چگونه خود شما لباس لطيف قيمتي به تن مي كنيد؟!

«قال عليه السلام علي بن ابيطالب صلوات الله عليه كان يلبس الخشن في زمان لا ينكر فيه لو لبس مثل ذلك اليوم لشهر به - فخير لباس كل زمان هو لباس اهله»

فرمود علي بن ابيطالب عليه السلام لباس خشن مي پوشيد كه اكثر مردم چنان لباس را مي پوشيدند حتي شيخين نيز از همان لباس ساده و بي ارزش به تن مي كردند بهترين لباس در هر زمان
لباس اهل آن زمان است آن روزي كه علي بن ابيطالب عليه السلام چنان لباس مي پوشيد خليفه وقت و اشراف زمان هم همان لباس را مي پوشيدند ولي امروز خليفه كه لباس سلطنتي پوشيده من هم بايد لباس زمان را بپوشم كه در نظر مردم مورد تحقير قرار نگيرم.

شيخ كليني روايت مي كند كه سفيان ثوري وارد بر جعفر بن محمد شد ديد لباس سفيد عالي به تن كرده بسيار مجلل و زيبا است گفت يا جعفر اين لباس لباس تو نيست!!

امام صادق عليه السلام فرمود بنشين گوش كن كه اين نصيحت براي تو بهتر از هر چيزي است.

فرمود كوشا باش بر سنت بميري نه بر بدعت - پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم در روزگاري بود كه همه مردم در فقر مي زيستند امروز همه مسلمين در غني و بي نيازي هستند آن روز بايد لباس پيشواي قوم مانند ضعيفترين مردم باشد امروز همان سنت حكمفرما است.

زيرا چنانچه در جاي خود گفتيم عصر اول عباسي ثروت دولت اسلامي به منتها درجه رسيد به طوري كه با همه خرجهاي اضافي مازاد ساليانه از ده ميليون دينار طلا مي گذشت و اين رقم در آن عصر بسيار اهميت داشت.

در روايت ديگر مي نويسد: سفيان بن عيينه وارد بر امام صادق عليه السلام شد ديد آن حضرت لباس خز به تن كرد بسيار قيمتي و بااهميت گفت علي بن ابيطالب عليه السلام لباس خشن مي پوشيد و تو چنين لباس كوهستاني مي پوشي - فرمود اي سفيان علي عليه السلام در زمان فقر عمومي و ضعف بنيه اقتصادي قرار گرفته بود و من در سعه مالي و توسعه اقتصادي واقع شدم او لباس زمان خود را مي پوشيد و من لباس زمان خود را مي پوشم.

به سفيان ثوري فرمود ان الله لم يحرم الزينة و اذا كانت الزينة غير معرفه فنحن بها اولي.

سفيان ثوري مي خواست امام صادق عليه السلام را تحقير نمايد يك روز در مسجد گفت تو از تقوي و پارسائي دم مي زني و لباس خز مي پوشي من كه چنان دعوي ندارم لباس خشن بر تن كرده ام سفيان نمي دانست كه امام صادق عليه السلام از لباس زيرين او هم خبر دارد فرمود نزديك بيا جمعي حاضر بودند لباس زيرين خود را كه كرباس بي قيمت و خشن بود روي بدن پوشيده تا خدا را هميشه به ياد داشته باشد نشان او داد و پس از آن فرمود اي سفيان تو چگونه لباس به تن كردي لباس روي او را كه خشن بود عقب كرد ديدند لباس حريري روي بدن پوشيده است فرمود اين شرط تقوي نيست من از آن جهت كه در نظر مردمي كه عقلشان در چشمشان قرار دارد و از
اطراف و اكناف مي آيند امام خود را بشناسند روي لباس زيرين حبه خز و ديبا و عباي خز ثمين مي پوشم و در كار خود خدعه و عوام فريبي ندارم اما تو براي فريب مردم لباس زيرت نازك و لطيف و لباس رو را خشن دربر گرفته اي.

ابونعيم در حلية الاولياء مي نويسد: سفيان ثوري گفت دخلت علي جعفر بن محمد و عليه جبة خز دكنا و كساء خز فجعلت انظر اليه معجبا فقال لي يا ثوري مالك تنظر الينا لعلك تعجب مما رأيت فقلت له يابن رسول الله (ص) ليس هذا من لباسك و لا لباس آبائك فقال يا ثوري كان ذلك زمانا مقفرا مقترا و كانوا يعملون علي قدر اقفاره و اقتره و هذا زمان قد اسبل كل شي ء فيه غزاليه.

چنانچه گفته شد امام عليه السلام مي فرمايد بهترين لباس لباس اهل زمان است در محيطي كه همه در رفاه و آسايش و غني و بي نيازي هستند بايد از بهترين پارچه لباس بپوشند و در محيط فقر و نياز بايد لباس ساده و بي آلايش پوشيد.