امام صادق عليه السلام به فلاحت و زراعت علاقه داشت و غالب جامه كارگري به تن مي كرد و بيل بر دست مي گرفت و در بوستان خويش سرگرم كار بود - و با فعاليت زياد سراپايش گرم عرق مي شد.


در اين حال ابوعمرو شيباني وارد شد و امام را در آن حال رنج و تعب ديد كه سراپايش در عرق است و بيل مي زند پيش خود گفت شايد علت اين كار اين است كسي را نداشته و ناچار خود بدين كار مبادرت نموده.

شيباني پيش آمد عرض كرد يابن رسول الله اين بيل را به من بدهيد تا كمك نمايم و منظور شما را انجام دهم.

حضرت صادق عليه السلام فرمود من دوست مي دارم مرد براي تحصيل روزي رنج بكشد و آفتاب بخورد تا خدا را ملاقات كند.

قال (ع) اني احب من يتأذي الرجل بحر الشمس في طلب المعيشه.

مرد زندگي بايد براي امرار معاش از كد يمين و عرق جبين تحصيل مال كند تا خدا را ملاقات نمايد و سعادتمند گردد.