يكي ديگر از موارد طبي كه در مكتب جعفري تدريس و تعليم شد اين بود كه امام صادق عليه السلام آموخت كه ميكروب جذامي در هوا پراكنده است و بايد از او فرار كرد و لذا از پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم روايت فرموده «فرمن المجذوم فرارك من الاسد» و راجع به وبا فرموده لا تدخلوا بلدا يكون فيه الوباء و فرموده لا يوردن ممرض علي مصح از جذامي چنان فرار كنيد كه از شير فرار مي كنيد در شهري كه وبا در آن است داخل نشويد - مريض را وارد بر سالم نكنيد و از اين دستورات طبي در مكتب جعفري بسيار تدريس شد و پس از دوازده قرن پاستور ثابت كرد كه ميكروب جذامي در هوا موجود است به فاصله يك متر نزديك او نشويد و از ميكروب در عبارت حديث به جرثومه و جراثيم تعبير شده است و به لغت عدوي و طيره نيز تعبير شده چنانچه در ميكروسكوپ ميكروب هر مرضي را به صورتي مانند بالداران و خزندگان و گزندگان مي توان ديد و چون امام ششم براي كرسي طب و تدريس ميكروب شناسي نيامده بود اين معلومات را كه از رشته وحي گرفته براي تحكيم مباني توحيد يا عقيده به اين كه قدرت الهي بشر را حفظ مي كند و ممكن است اثر را از مؤثر بردارد و ايمان به خداي عالم و قادر بياورد فرموده و لذا فرموده ان الذي انزل الداء انزل الدواء آن خدائي كه درد را خلق كرد دوا را هم آفريد و به كليد عقل و فراست آن را به انسان سپرد.

بايد ناگفته نگذاشت كه اين ميكروبي كه از سال 1878 ميلادي كشف شد پيشوايان اسلام به نام جرثومه در 14 قرن پيش شناخته بودند و پيروان خود را از آن پرهيز مي دادند


البته براي تاريخ ميكروب شناسي به كتب عصري دانشگاه تهران مراجعه شود.