امام جعفر صادق عليه السلام با سابقه به سياست و كردار ناپسند معاويه و آل زياد و آل مروان مردم را ترغيب در حديث نمود و به معاوية بن وهب فرمود:

الراوية للحديث المتفقه في الدين افضل من عابد لافقه له و لا رواية

يعني روايت يك حديث مورد اتفاق در دين يا راوي حديث مورد قبول افضل از عابدي است كه بدون تفقه و روايت عبادت كند.

البته اخبار ديگر دال بر تأييد اين حقيقت است زيرا منظور از عبادت فهم و شعور خداشناسي است و عبادت فرع معرفت است و معرفت فرع حديث است كه پيغمبر خدا (ص) از زبان وحي بياموزد تا راه خداشناسي را مردم فراگيرند - و گر نه عبادت خشك و بدون معرفت اثري ندارد.

نظر به اين جهات بود كه امام محمد باقر عليه السلام چند سال افكار را حاضر براي جنبش و حركت علمي فرمود آنگاه شروع به افاضه علمي كرد و امام صادق عليه السلام زمينه افكار را براي فهم منافع حديث جلب فرمود سپس كه همه تشنه حديث شدند آن همه حديث را در ظرف 35 سال به مردم آموخت و يك پرتوي از حديث افكند كه هرگز خاموش نشده و نخواهد شد.