در خلال مطالب گذشته معلوم شد كه چون علوم و فنون اسلامي در اوايل قرن دوم و زمان امام صادق عليه السلام در نهايت توسعه و انبساط قرار گرفت و فرصتي مناسب در ضعف دولت اموي و ظهور دولت عباسي به دست امام صادق عليه السلام افتاد با يك مهارت و استادي بي نظيري مكتب جعفري را گشود و به تدريس اشتغال يافت و دنباله مكتب باقري را گرفت ابواب علوم مختلف و فنون متنوع اسلام را به صورت حديث تعليم و تربيت آموخت و درس قرآن و تفسير و حديث و اخبار و طب و مكانيك و گياه شناسي و حيوان شناسي و افلاك و عناصر و مواليد و نجوم و هيئت و اعداد و حروف و تمام علوم متصوره بشري را نقل از حضرت اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب باب مدينه علم نبوي بيان فرمود و چون استدلال و منطق آن بسيار روشن و سخنان او مبرم و متقن و محكم و استوار بود تعمق و تدبر و تفكر بشر بيش از حد استدلال آن حضرت بالا مي رفت مكتب او مذهب رسمي مسلمين گرديد و تا كنون در حال توسعه و انعطاف و انبساط است [1] .