اگر منظور از سياست عرفي خلاف گوئي و پيمان شكني - پيروي از سياست روز و نان خوردن به قيمت روز با اجتماع همراه شدن باشد پيشوايان دين يعني انبياء عظام و اولياء گرام و ائمه معصومين از اين گونه صفات ناپسند بر حذر و بر كنار بودند و پيرامون اينگونه سياست هاي غلط و خلاف اخلاق نمي گشتند حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در اين باره در بين سياست هاي مختلفي كه معاويه اعمال مي كرد و يك عده ي ساده لوح به امام متقيان اعتراض مي كردند حضرت شاه ولايت فرمود: لولا التقي انا ادهي الناس «ادهي العرب» اگر مقام تقوي و پارسائي نبود من از تمام بشر يا از تمام عرب داهيه تر و زيرك تر و با سياست تر بودم نهايت آنست تقوي و پارسائي - زهد و ورع - ترس از خداي بزرگ عالم مانع است كه علي بن ابيطالب از راه خدعه و مكر و حيله مانند معاويه عمل كند - امام ششم هم همين بيان را فرمود كه من در سياست يك رنگ ثابتي دارم طالب مقام و منصب نيستم تا در نيل به آن دروغ و حيله و مكر و خدعه و خلاف واقع به كار برم حاشا وكلا كه من پيرامون اين سياست هاي عرفي بگردم و به كلي از آن تبري مي جست.