علي بن امام جعفر صادق العريضي


علي بن جعفر عليه السلام سيدي جليل القدر و عظيم الشأن و شديدالورع و عالمي كبير و راوي حديث كثيرالفضل بوده كه تا زمان حضرت جوادالائمه مي زيسته و به قول صاحب عمدةالطالب تا زمان حضرت هادي زنده بود علي بن جعفر ملازم امام موسي بن جعفر برادرش بوده و معالم دين را از او اخذ كرده و مسائل علي بن جعفر بين فقها مشهور است كه از بركات وجودي اين امام زاده بزرگوار است كه علامه مجلسي در جلد چهارم بحارالانوار مسائل علي بن جعفر را نقل كرده.

علماي رجال عموما از اين شخصيت باتقوي ذكر خير نموده و به فضيلت ستوده اند - شيخ كشي روايت كرده كه چون طبيب خواست حضرت جوادالائمه را فصد كند چون نيشتر را نزديك آن حضرت آورد كه رگ را قطع كند علي بن جعفر نزديك آمد گفت اول مرا فصد كن تا حدت نيشتر در من اثر كند و به امام جواد تألمي وارد نسازد و چون ابن الرضا برخاست برود علي بن جعفر كفش هاي او را پيش پايش جفت مي كرد و حال آنكه او پيرمردي محترم و جوادالائمه جوان بود.

كليني از محمد بن حسن بن عمار روايت كرده كه گفت من ده سال در مدينه خدمت علي بن جعفر بودم و از او احاديثي فراگرفتم كه از برادرش امام موسي كاظم نقل مي كرد.

يك روز در مسجد نبوي مدينه محمد بن علي جواد الائمه وارد شد علي بن جعفر كه پيرمردي بود برخاست به استقبال او رفت و دست او را بوسيد و تعظيم و تكريم بسيار نمود - امام جواد به او فرمود عموي بزرگوار بنشين او گفت چگونه بنشينم كه شما ايستاده اي.

احاديثي كه درباره اين دو نفر ديده مي شود ادب و احترام و عقيده علي بن جعفر را مي رساند كه مردي عالم و فاضل و ثقه و جليل القدر بوده و با آنكه مقام شيخوخيت داشته به امامت برادرزادگان اعتراف و اقرار نموده است.

علي بن جعفر به مناسبت آنكه در عريض چهار ميلي مدينه مي زيسته و زراعت داشته او را عريضي گويند و قبري هم در قم به نام علي بن جعفر هست كه داراي گنبد و بارگاهي است و احتمال قوي داده مي شود كه قبر همين امام زاده بزرگوار باشد فقط اختلافي كه موجود است صاحب مزار قم را داراي چهار پسر به نام محمد - احمد شعراني - حسن و جعفر نوشته اند كه درباره علي بن امام جعفر صادق اين اولاد را ذكر نكرده اند - و زوجه علي بن جعفر فاطمه كبري دختر محمد بن عبدالله با هر فرزند امام زين العابدين بوده است.