وصيت به عنوان بصري


«اياك ان تأكل ما لا تشتهيه فانه يورث الحماقه و للبله و لا تأكل الا عند الجوع و اذا اكلت فكل حلالا و سم الله و من شتمك فقل له ان كنت صادقا فيما تقول فاسأل الله ان يغفر لي».

«و ان كنت كاذبا فيما تقول فالله اسأل ان يغفر لك و من وعدك بالخناء فعده بالنصيحة و الدعاء».

«و اسأل العلماء ما جهلت و اياك ان تسألهم تعنتا و تجربة و اياك ان تعمل برأيك شيئا و خذ بالاحتياط في جميع ما تجد اليه سبيلا و اهرب من الفتيا هربك من الاسد و لا تجعل رقبتك للناس جسرا». [1] .

فرمود اي عنوان بصري بر تو باد كه مال شبهه ناك نخوري كه مرد را احمق و ابله مي كند تا گرسنه نشوي غذا نخوري و غذاي حلال به دست آور و به نام خدا شروع كن اگر كسي به تو دشنام داد بگو اگر راست مي گوئي از خدا مسئلت مي كنم كه مرا بيامرزد و اگر دروغ مي گوئي خدا تو را بيامرزد.

فرمود هر كس تو را به بدي متذكر شد تو او را به نصيحت و خوبي ياد كن هر چه نمي داني از علماء بپرس نه از روي تعنت و آزمايش مبادا به رأي خود عمل كني بلكه بايد احتياط نمائي تا راهي راست براي تو بازگردد از فتوا دادن به رأي و قياس فرار كن مانند مردي كه از شير درنده فرار مي كند - آزادي خود را پل عبور مردم به خطا و لغزش قرار نده.

پاورقي

[1] الامام جعفر الصادق ص 83.