در زمان امام صادق عليه السلام حد شاخص فروع دين به كمال امكاني ترقي نموده و به بالاترين سطح ممكن خود رسيد يعني حضرت امام ابوعبدالله صادق آل محمد صلي الله عليه و آله علوم دين را از اصل و فرع كاملا تفريع نموده و در مكتب جعفري تمام جزئيات فقه اسلام را به مردم آموختند.

طهارت - نماز - روزه - خمس - زكوة - حج - جهاد - امر به معروف و نهي از منكر - تولي و تبري و قوانين عقود و ايقاع و احكام و قصاص و ديات و غيره همه را در حد امكان با تمام خصوصيات و فروع به مردم آموخت و خود نيز به حد اعلاي آن عمل مي كردند تا مردم از عمل آنها فرابگيرند - و لذا ديديم كه ملوك و امرا و فرمانروايان حتي دشمنان و معاندين آنها هم اين خاندان را به عظمت و بزرگواري ستوده اند و در علم و عمل و اخلاص و ارادت و يقين آنها را مدح نموده و نام برده اند. [1] .