لقب تصوف


جابر ملقب و مشهور به صوفي بود زيرا ابن نديم و ابن قفطي او را جابر صوفي نوشته اند و معتقدند كه چون او داراي علم باطن كه مذهب متصوفه است بوده او را بدين جهت صوفي گفته اند كه اهل علم باطن بوده و لذا تمام مترجمين او را جابر صوفي لقب داده اند برخلاف مشهور كه صوفي در سلسله هاي باطن طي طريقت مي نمايند در حالي كه جابر حكيم صوفي متشرع واعظ متغظي بوده است.

بديهي است يك استادي مانند امام جعفر صادق كه در عالم معارف و فرهنگ جهان نظير نداشته و مدرسه جعفري كه در ميان ملل و نحل مثل و مانندي نداشته بايد شاگرداني هم مانند جابر بن حيان و جابر جعفي و ابان بن تغلب و چندين هزار نفر ديگر داشته باشد كه در عالم علم و دانش نظير نداشته باشند آن استاد و اين شاگرد آن مدرس و اين دانشجو - به هم ارتباط و سنخيت داشته است.

آن معلم و اين متعلم افتخار فرهنگ اسلام در 12 قرن پيش هستند - كدام استاد است كه بتواند چند هزار شاگرد جامع جميع علوم تعليم و تربيت كند و كدام شاگرد در دانشگاه هاي علوم بوده است كه 3900 رساله تأليف كرده باشد.