ياد نينوا
من وارث همه، غم هاي عترتم
مانند فاطمه، در اوج غربتم
رئيس مذهبم، يا زهرا بر لبم دلخون زينبم
جد مظلوم حسين يا آه و واويلتا
من در مدينه و، در ياد نينوا
گرديده شعله ور، قلبم چو خيمه ها
اشك آيد از دوعين، گويم با شور و شين در زير لب حسين
جد مظلوم حسين يا آه و واويلتا
گرديده قاتلم، در وادي بلا
اندوه مادر و غم هاي كربلا
با ديده هاي تر، دلخون و خون جگر، شد موسم سفر
جد مظلوم حسين يا آه و واويلتا