مرکز پاسخگويي: دفتر تبليغات اسلامي
موضوع اصلي: اهل بيت
موضوع فرعي: روش اهل بيت
چرا امام حسين(ع) و امامان ديگر در جنگ با دشمنان خود از قدرت الهي استفاده نمي كردند؟


پاسخ:
اوّلاً هر چند امامان(ع) از امدادهاي الهي برخوردار بوده اند، اما جز به ضرورت از آن استفاده نمي كردند و بنابراين بوده كه به صورت عالي و طبيعي، امور را حل و فصل نمايند، ثانياً در جريان واقعة كربلا با وجود اعلام آمادگي فرشتگان و جنيان، حضرت به خاطر مصالحي آن را نپذيرفتند. امام صادق(ع) مي فرمايد: چهار هزار فرشته به زمين آمدند تا همراه با امام حسين(ع) جهاد كنند اما حضرت به آنها اجازة جنگ نداد.[1]
دليل عدم پذيرش حضرت از امدادهاي غيبي، گشودن باب امتحان بين مردم و اتمام حجت و درس شهادت و ايثار به شيعيان و بيمه كردن اسلام براي هميشه بوده. اگر صحنة عاشورا به وقوع نمي پيوست، چهرة افرادي چون شمر و يزيد و عمر سعد پديدار نمي گرديد، از طرفي جوهرة شخصيتي افرادي چون: حبيب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه بر ملا نمي شد. تقدير الهي بر اين تعلق گرفته بود كه آيين محمدي(ص) با خون حسين و يارانش جاودانه گردد و باقي بماند: حسين مني و أنا مِن حسين ناظر به اين معني است و امام حسين(ع) راضي به قضا و قدر الهي و تسليم امر پروردگار است و همان را در جريان كربلا به فعليت در آورد.
ثالثاً قدرت وِلايي حضرت كم تر از نيروي فرشتگان و جنيان نيست. حضرت مي توانست با اذن پروردگار و با يك اشاره و با استفاده از ولايت تكويني، به آساني بر دشمن پيروز گردد، اما تقدير چيز ديگر بود.
امام صادق(ع) فرمود:وقتي امام حسين(ع) از مدينه بيرون رفت، بسياري از ملائكه با وسائل جنگي خدمت حضرت آمدند و سلام كردند و گفتند: اي حجت خدا بر جميع خلايق، بعد از جدّ و پدر و برادر خود. حق تعالي توسط ما جدّ تو را در موارد بسيار ياري كرد. اكنون ما را به ياري تو فرستاده است. حضرت فرمود:وعده گاه ما و شما موضعي است كه حق تعالي براي شهادت و دفن من مقرر فرموده و آن كربلا است.
در ادامه در روايت آمده است: جنيان به خدمت حضرت رسيدند و گفتند: اي سيد و بزرگ ما، ما شيعيان و ياروان توييم. آن چه خواهي بفرما تا اطاعت كنيم و اگر بفرمايي،جميع دشمنان تو را در همين ساعت هلاك كنيم، بي آن كه متحمل رنج شوي. حضرت با اشاره به آيه اي از قرآن كه مسئلة مرگ و حتمي بودن آن را مطرح كرده فرمود: اگر توقف نمايم و بيرون نروم، خداوند اين خلق را به چه چيز امتحان خواهد كرد؟ جنيان گفتند: اي حبيب خدا، اگر نه آن بود كه اطاعت امر تو واجب و مخالفت تو حرام است، جميع دشمنانت را پيش از آن كه به تو برسند مي كشتيم. حضرت فرمود: به خدا سوگند،قدرت ما بر ايشان از قدرت شما بيشتر است، ولي مي خواهيم حجت خدا را بر خلق تمام كنيم.[2]
امام حسين(ع) در پاسخ به پيشنهاد عبدالله بن جعفر در انصراف از هجرت به عراق فرمود: در رؤيا پيامبر خدا را ديده ام و به من فرمان داده همين كار را انجام دهم. شايسته همين است كه بروم.[3]

***
پاورقي:
[1]بحارالانوار، ج 45، ص 220.
[2]بحارالانوار، ج 44، ص 331؛ منتهي الامال، ص 300.
[3]ابومخنف، وقعه الطف، ص 156.