مرکز پاسخگويي: تبيان
موضوع اصلي: تاريخ و سيره
موضوع فرعي: حديث شناسي
حديث «مَنْ بَكي اَؤاَبْكي اَؤتَباكي وَ جِبَتْ لُه الْجَنَّة» چگونه بايد معني شود؟

پاسخ:
روايات بسيار ديگري نيز، كه از نظر مضمون با اين روايت شباهت دارند از امامان معصوم((عليهم السلام)) نقل شده است. آنچه مهمّ است توجّه به معني اين روايات است. ترديدي نيست كه معني اين گونه روايات با توجّه به توسعه مفهومي كه در ظاهر آن به نظر مي رسد، قطعاً منظور نيست. چنين نيست كه هر كس و در هر شرايط و داراي هر گونه عقيده مثلا خود را شبيه به گريه كنندگان براي امام حسين((عليه السلام)) جلوه دهد، بهشت براو واجب شود.
نكته مهم درباره برخي روايات مربوط به فضيلت گريه كردن براي آن حضرت اين است كه گريه براي امام حسين((عليه السلام)) مايه احياي هدف مقدّس ايشان است.
در روايتي چنين آمده است: امام صادق((عليه السلام)) به فضيل فرمود: «آيا در مجالس مي نشينيد و با يكديگر گفتگو مي كنيد؟»
فضيل گفت: «آري قربانت گردم!»
امام فرمود: «من اين گونه مجالس را دوست دارم، امر ما را زنده كنيد! خدا رحمت خويش را بر كسي كه امر ما را زنده مي كند فرو مي فرستد».
بنابراين گريه براي امام حسين((عليه السلام)) بايد با توجّه به هدف مقدّس ايشان و فلسفه شهادت آن حضرت - كه زنده كردن تعاليم قرآن و احكام اسلام است - همراه باشد. بدون ترديد چنين گريه اي است كه داراي ثواب است. بديهي است كسي كه با اين توجّه براي آن حضرت عزاداري مي كند به مقرّرات دين و دستورات مذهبي پاي بند است(1).

***
پاورقي:
1 - بحارالانوار، ج 44، باب 34.