نام پيشواي ششم جعفر و كنيه اش "ابوعبدالله" و لقبش "صادق" است. پدر گرامياش امام باقر(ع) و مادرش "ام فروه" بود. در سال 83 هجري در مدينه متولد شد و در 65 سالگي در 148 هجري به شهادت رسيد. قبر مطهرش در بقيع است. حضرت در فرصتي كه بني اميه و بني عباس با هم درگير بودند، توانست معارف اسلامي را گسترش دهد و شاگردان فراواني را در علوم مختلف تربيت كند. از اين رو حضرت را رئيس مذهب جعفري مي نامند.
ابوحنيفه پيشواي معروف فرقة حنفي مي گفت: من دانشمند تر از جعفر بن محمد نديده ام.
امام صادق(ع) مناظراتي با پيروان مذاهب ديگر داشته است.
شاگرداني مانند هشام بن حكم، مؤمن الطاق، جابر بن حيان، جابرين يزيد جعفي و ديگران از تربيت يافتگان مكتب امام صادق(ع) بودند، كه هر كدام كتاب ها نوشتند و شاگرداني تربيت كردند. پيشرفت اسلام مخصوصاً مذهب تشيع مرهون خدمات امام صادق(ع) است.