از امام صادق ( عليه السلام ) روايت شده است : « هنگامي كه پيامبر ( ص ) وفات يافت چنان غم و اندوهي به دل حضرت فاطمه ( س ) نشست كه تنها خدا مي داند . پس خداوند فرشته اي را براي تسلّي خاطرش فرستاد كه وي را دلداري مي داد و با وي سخن مي گفت . حضرت فاطمه ( س ) اين ماجرا را به علي ( عليه السلام ) گفت . علي ( عليه السلام ) فرمود : هنگامي كه به نزد تو آمد و با تو سخن گفت سخنان او را بلند بگو كه من بشنوم؛ آن حضرت نيز چنين كرد و علي ( عليه السلام ) مي نوشت ، تا اينكه نوشته ها به صورت صحيفه اي درآمد . اين مصحف مشتمل بر احكام حلال و حرام نيست؛ بلكه وقايع آينده در آن بيان شده است . »
{ بحارالانوار ، ج 25 ، ص 22 . }