حضرت رسول اكرم(ص) مي فرمايند: { من حفظ من امّتي اربعين حديثاً يطلب بذلك وجه الله عز و جل و الدار الآخرة، حشره الله يوم القيامة مع { اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَداءِ وَ اَلصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقا... }: { از امت من هر كس كه چهل حديث حفظ كند در حالي كه بدان وسيله وجه خدا و آخرت را خواهان باشد، خداوند تعالي او را در روز قيامت با پيامبران، راستان، شهيدان و شايستگان محشور مي گرداند و اينان چه نيكو رفيقاني هستند }»، { (همان، ج 2، ر 3348) }. درباره حفظ قرآن عدد چهل مشاهده نشد ولي رواياتي از اين قبيل داريم كه امام صادق(ع) مي فرمايند: { الحافظ للقرآن، العامل به، مع السفرة الكرام البررة }؛ { كسي حافظ قرآن باشد، عامل به آن هم باشد همراه ملائكه ارزنده پاك از گناه مي باشد }، { (همان، ج 8، ر 16175) }. خواندن و حفظ كردن آيات و روايات با دقّت و تفكّر در معاني آنها علاوه بر اينكه نورانيت مي آورد عمل به محتواي آنها باعث سعادت دنيا و آخرت مي شود زيرا هر چه كه بشر براي امور دنيا و آخرتش نياز داشته و دارد در قرآن و روايات آمده و در رابطه خصوص روايات حديث مشهوري به چند لفظ از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كه يك لفظ آن اينست { مَنْ حَفِظَ مِنْ امّتي اربعينَ حَديثاً بَعَثَهُ الله يوم القيمة فقيهاً عالماً }: هر كس از پيروان من كه 40 حديث از احاديث مرا حفظ كند و عمل نمايد روز قيامت به شكل انسان فقيه و دانشمندي وارد صحراي محشر مي شود. و همين حديث باعث شده كه خيلي از علماي ما كتابي بنام اربعين (يعني چهل حديث) بنويسند كه از مشهورترين آنها «اربعين شيخ بهائي(ره)» و در زمان ما كتاب اربعين از مرحوم امام خميني(قدس سره) را مي توان نام برد.