در پاسخ به سؤال نكات زير را عنايت فرماييد: الف) سودي كه از طريق معامله و خريد و فروش عائد فروشنده مي شود اشكال ندارد. ب ) گران فروشي به مسلمانان اگر به حد اجحاف نرسد مذموم است و در صورت اجحاف جايز نيست و آثار وضعي دارد و ممكن است بركت را از كسب و كار انسان ببرد و يا درآمد آن در موارد بيماري و گرفتاري و امثال آن به مصرف برسد. امام صادق(ع) در مقابل سود فراواني كه غلام ايشان در يك معامله آورده بود ضمن نپذيرفتن آن سود فرمودند: «ما را به اين سود نيازي نيست و جنگيدن با شمشير از طلب روزي حلال آسان تر است» (وسايل الشيعه ج 12 ص 311). بنابراين سعي كنيد به سودي كه در نظر خودتان عادلانه است [با توجه به سرمايه معطلي سرمايه مخارج و زحمات شما و ]...اكتفا نماييد. خصوصاً نسبت به فقرا كه تخفيف در حد ممكن ثواب دارد و موجب عاقبت به خيري مي شود. ج ) آن سودي كه شنيده ايد حرام است سودي است كه از طريق معاملات حرام مانند معامله ربايي خريد و فروش چيزهاي حرام يا عين نجس و با غش در معامله به دست آمده باشد. غش؛ يعني يك جنس مرغوب را با غيرمرغوب مخلوط كردن و به عنوان مرغوب فروختن و يا تقلب و كلاه برداري. در حديثي از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كسي كه در معامله با مسلمانان غش كند از ما نيست (يعني مسلمان نيست اگر چه به ظاهر ادعاي اسلام نمايد). در حديث ديگر از امام صادق(ع) نقل شده كسي كه مي خواهد تجارت و كاسبي كند بايد مسائل آن را ياد بگيرد تا دچار معاملات حرام نشود.