در بحارالانوار، ج 11، ص 103 از علل الشرايع نقل نموده است: از امام صادق(ع) نقل شده است: گلي كه خداي عزوجل آدم را از آن خلق نمود جبرائيل را براي آوردن خاك آن فرستاد پس زمين گفت به خدا پناه مي برم اگر بخواهي چيزي از من بگيري، جبرئيل برگشت و گفت: خدايا از من به تو پناه برد. حق تعالي اسرافيل را فرستاد و زمين مثل همان را گفت. پس حق تعالي ميكائيل را فرستاد وز مين مانند همان را گفت. پس خدا ملك الموت را فرستاد و زمين به خدا پناه برد از اين كه ملك الموت چيزي از او بگيرد. ملك الموت گفت: و من به خدا پناه مي برم كه برگردم مگر اين كه چيزي از تو گرفته باشم. حضرت فرمود: آدم، آدم ناميده شد زيرا از أديم الارض (روي زمين) خلق شده بود.