كرسي: بنابر آنچه كه از روايات استفاده مي شود، كرسي، ظاهر علم خداوند بوده و عرش باطن آن است. امام صادق(ع) در روايتي مي فرمايد: «... عرش در همان حال كه با كرسي مرتبط است، از آن جدا مي باشد؛ زيرا آنها دو در، از بزرگ ترين درهاي غيب هستند و هر دو نهان اند، آن دو در غيب قرين و نزديك يك ديگراند.؛ زيرا كرسي باب آشكار غيب است كه آغاز آفرينش از آن بوده و همه اشيا از آن پديد مي آيند؛ و عرش باب نهان است كه علم چگونگي، بودن، اندازه، حد، مكان، مشيّت، صفت اراده و دانش الفاظ و حركات و ترك، و علم بازگشت و آغاز، همه در آن يافت مي شود. پس آنها در علم، دو باب نزديك به يكديگرند؛ زيرا ملك عرش غير از ملك كرسي است و دانش آن، نهان تر از علم كرسي است...»، { (ر.ك: توحيد، صدوق، باب 50، صص 321 - 323، ج اوّل) }.