پيامبر اكرم براساس آية نخست سورة اسرأ ، خداوند پيامبر(ص) را در آغاز شب، از مسجدالحرام به سوي مسجدالاقصي در بيتالمقدس حركت داده و آنگاه به همراهي جبرئيل به آسمان عروج كرده است.
سفر پيامبراكرماز مكه به بيت المقدس، جسماني و روحاني بوده است و ادامة سفر ايشان به آسمانها نيز بنا به عقيده اكثر علماي شيعه ، جسماني و روحاني بوده است. از احاديث و آيات استفاده ميشود كه هدف از معراج پيامبر(ص) سه چيز بوده است: 1. بزرگداشت فرشتگان ; 2. ديدن عجايب و اسرار آفرينش ; 3. بازگو كردن آن براي مردم.
حضرت امام صادق ميفرمايند: همانا خداوند هرگز داراي مكان و زمان نيست; ولي خدا ميخواست فرشتگان و ساكنان آسمانهايش را با گام نهادن پيامبر(ص) به ميان آنها ، مورد احترام و تجليل قرار دهد، و نيز ميخواست شگفتي هاي عظمتش را به پيامبرش نشان دهد تا او پس از بازگشت براي مردم بازگو كند(سيماي معراج پيامبر، محمد محمدي اشتهاردي و آن از تفسير برهان، ج 2، ص 400.)
نكتة قابل توجه اين است كه جريان معراج تازگي نداشته; بلكه در مورد بعضي از پيامبران پيشين البته به صورت محدود نيز اين امر واقع شده است; مانند: معراج حضرت عيسي(نسأ، 158).
در معراج پيامبر گرامي، درسهاي بسيار آموزنده اي وجود دارد كه ذكر آنها در اين مختصر نميگنجد و ميتوانيد، در اين زمينه، به كتابهاي تفسير الميزان، ج 13، ابتداي سورة اسرأ; حيوةالقلوب، تأليف علامة مجلسي، ج 2 ، بحث معراج و همچنين كتاب سيماي معراج پيامبر(ص) تأليف محمد محمدي اشتهاردي مراجعه كنيد.