در قرآن كريم كلمة البيت الحرام دو بار به كار رفته است. در سورة مائده آيه هاي 2 و 97 آيه 97 صراحت دارد در اين كه مراد از البيت الحرام كعبه است.
در علت ناميدن كعبه به بيت الحرام امام صادق ميفرمايد: خانة خدا را از جهت اين كه بر مشركان ورود به آن حرام است، بيت الحرام ناميدند.(ر.ك: علل الشرايع، شيخ صدوق، ص 398 با 139، حديث 1، مكتبة الداوري / مجمع البحرين، فخرالدين طريحي، ج 6، ص 39، المكتبة المرتضويه.) ممكن است علت ديگر اين نامگذاري احترام و اهميت كعبه باشد. اهميت كعبه به اندازه اي است كه ويران كردن آن در روايات اسلامي در رديف كشتن پيامبر و امام قرار گرفته است، نگاه كردن به آن عبادت و طواف گرد آن بهترين اعمال است. اين اهميت و احترام براي كعبه، از آن جاست كه خانة كعبه قديميترين و پرسابقه ترين مركز توحيد و پرستش خدا است و نقطة تمركزي براي توجه ملتها و اقوام مختلف است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 5، ص 92، دارالكتب الاسلامية.)