احساس گناه يا ريا، از وساوس شيطاني است تا شما را از انجام امور خير باز دارد و از نعمت الهي محروم سازد. گناه و يا ريا علائم و ويژگي هايي دارد كه در روايات معصومين، ذكر شده و با اطلاع از آن مي توان فهميد كه واقعاً گناهي انجام شده يا نه، يا ريا و خودنمايي صورت گرفته يا نه.
امام صادق(ع) از اميرالمؤمنين(ع) نقل كرد: براي ريا كار سه نشانه است: وقتي مردم را ببيند، شاد مي شود (از روي رغبت كارش را انجام مي دهد).
وقتي تنها است، بي حال مي گردد. دوست دارد در تمامي امورش او را مدح و ستايش كنند.(1) با اين سه علامت ريا مشخص مي شود و يا گناه معلوم است. گناه عملي است كه بر خلاف دستور خدا باشد، مثل دروغ و غيبت و فحش و دزدي و تهمت و ترك واجبات.
به تعبير قرآن هر كس خودش را خوب مي شناسد و از انگيزه و نيّت خود آگاه است، بنابراين كافي است به خودتان مراجعه كنيد و ببيند انگيزة شما در انجام يا ترك عملي خدا است يا مردم. اگر خدا باشد، ريا نيست.
بنابراين به پندارهاي واهي و وساوس شيطاني توجه نكنيد و از انجام امور خير كوتاهي نورزيد. در هر مورد كه امر بر شما مشتبه گرديد، سؤال كنيد تا حقيقت روشن گردد. اگر به مورد خاصي برخورديد، در نامة بعدي بپرسيد.

1. اصول كافي، ج 2، ص 295.