حـديـث در كـتب سني و شيعه نقل شده و معتبر است , و معناي آن اين است كه اختلاف درفروع يـعـنـي در فـتـاواي اجتهادي فقهاء موجب رحمت و توسعه امت است چون يك فقيه اهل كتاب را نـجـس و ديـگـري طاهر مي داند و سومي بين وقت ضرورت و عدم آن تفصيل مي دهد ,و اينگونه اختلافات مورد نظر پيامبر در آن حديث است , نه اختلاف در اصول دين . مـرحـوم صـدوق روايتي از امام صادق عليه السلام در معاني الاخبار نقل كرده كه امام به گونه اي ديـگر به كسي كه سوال مي كند اگر اختلاف امت رحمت است آيا اجتماع آنهاعذاب است پاسخ مي دهد ( كه براي اطلاع بيشتر مي توان به آن كتاب مراجعه نمود ) .

پرسش و پاسخ / ترجمه سيد مهدي شمس الدين
كاشف الغطاء - محمد حسين