نماز خاصي به عنوان نماز براي پدر بزرگ و مادر بزرگ نداريم، ولي مي توان نماز و روزههاي قضاي آنها را به نيابت از آنان انجام داد. نيز مي شود نماز و روزه مستحبي و قرائت قرآن و احسان وصدقه و دعا و كارهاي خوب ديگري انجام داد و ثوابش را براي آنان هديه كرد، زيرا آنان پس از مرگ دست شان از اعمال خير كوتاه گرديده و اميد احسان دارند.
امام صادق(ع) فرمودند بسيار باشد كه ميت در تنگي و شدت باشد و خدا به او وسعت بدهد و به او گويند: اين فرجي كه به تو رسيد، به خاطر نمازي است كه فلان مؤمن براي تو خواند. و نيز فرمود: هر مسلماني براي ميتي عمل صالحي انجام بدهد، خداوند ثواب اين عمل را مضاعف مي كند و ميت از اين عمل منتفع مي گردد. در روايت ديگر آمده است: هر گاه شخص به نيت ميّتي تصدقي بكند، خداوند جبرئيل را امر مي نمايد كه با هفتاد هزار ملك به نزد قبر او مي روند و هر يك طبقي از نعمتهاي الهي در دست دارند و هر يك از ملائكه به او گويند: السلام عليك، اي دوست خدا! اين هديه فلان مؤمن است براي تو. پس قبر او روشن مي شود.(1) اصولاً بر آوردن حاجت مسلمان به ويژه خويشان مخصوصاً والدين و پدر بزرگ و مادر بزرگ، از جمله اموري است كه در مكتب مقدّس اسلام بسي بر آن تأكيد شده و فضايل عالي بر آن بيان گرديده و ثوابهاي عظيم وعده داده شده است. مردگان بيش از زندگان، به ما نياز دارند، چون دست خودشان از دنيا كه دار عمل است، كوتاه شده است. حضرت صادق(ع) فرمود: برآوردن حاجت مؤمن افضل است از طواف خانه خدا....(2)

1. شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، ص 397 و 398.
2. مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ماده قضاي حاجت.