يكي از وظايف شيعيان در عصر غيبتِ كبري برخاستن به محض شنيدن اسم مبارك حضرت امام زمان (ع) است , خصوصاً اگر نام مقدس برده شود. و اين جهت تعظيم آن وجود مقدس مي باشد. اين عمل دربين شيعيان حتي در زمان امام جعفر صادق (ع) نيز معمول بود. كسي خدمت امام صادق (ع) عرض كرد: علت چيست كه مردم در موقع ذكر كلمهء قيام مي كنند؟ حضرت جواب فرمود: كه اشاره به دولت او و اظهار تأثر نسبت به غربت او است , ياد كند, آن جناب نيز به خاطر محبت زيادي كه به دوستانش دارد, نظر لطفي به او خواهد كرد. سپس چون در اين حال مورد توجه امام واقع مي شود, سزاوار است كه به خاطر احترام ايشان به پا خيزد و تعجيل فرجش را ازخد بخواهد.(1)

1.آيت اللّه لطف اللّه صافي گلپايگاني , منتخب الاءثر, ص 640 شماره 4 شيخ عباس قمي , منتهي الآمال ; ص 488 عبدالرحمن انصاري , در انتظار خورشيد ولايت , ص 132