در روايات متعددي به گريه فرشتگان تصريح شده است، از جمله: امام صادق(ع) فرمود: از زماني كه امير مؤمنان(ع) كشته شد، فرشتگان كه بر ما گريستند بيشترند. از زمان كشتة ما اشك فرشتگان نايستاده است. هر كس بر ما و به خاطر آن چه بر سر ما آمده از روي دلسوزي بگريد خداوند بر او رحمت كند.[19]
امام صادق(ع) به جعفر بن عفان فرمود: در مصيبت جدّم حسين(ع) شعر بخوان. وقتي جعفر خواند حضرت و اطرافيانش گريستند. آن گاه حضرت فرمود: اي اباجعفر! سوگند به خدا! كه فرشتگان حاضر بودند و سخن تو را دربارة حسين(ع) شنيدند و گريه كردند.[20]
امام صادق(ع) فرمود: چرا نزد قبر حسين(ع) نمي رويد؟ همانا در آن جا چهار هزار فرشته هستند كه تا روز قيامت بر او مي گريند.[21]

[19] شيخ عباس قمي، نفس المهموم(ترجمه)، ص 40.
[20] همان، ص 44.
[21] علي رضا رجالي تهراني، فرشتگان،ص 213.