مرکز پاسخگويي: دفتر تبليغات اسلامي
موضوع اصلي: خانواده و زندگي
موضوع فرعي: ازدواج حضرت مهدي
آيا حضرت مهدي(ع) ازدواج كرده و همسر و بچه دارد؟ اگر چنين است، با چه خانوادهاي ازدواج كرده است؟


پاسخ:
در مورد ازدواج حضرت مهدي(ع) و فرزند داشتن دو نظريه وجود دارد و اين دو رأي براساس برداشت از روايات مختلف است. بعضي با استفاده از قرائن و شواهد و روايات معصومين(ع) ازدواج حضرت را تأييد كرده اند، مثلاً روايتي از امام رضا(ع) نقل شده كه: اللهم صل علي ولاة عهده و الائمه من ولده؛ خداوندا! بر حاكمان زمان او و فرزندان فرمانروايش درود بفرست.(1) ولي بعضي از صاحب نظران روايت فوق را ضعيف دانسته و بر فرض صحت سند بر دلالتش خدشه وارد كردهاند، به جهت اين كه روايت، زمان تولد فرزندان امام را مطرح نميكند.(2)
روايت ديگري از امام صادق(ع) نقل شده كه هيچ كس از فرزندان او و غير آنها بر جايگاهش آگاه نميشوند مگر خادمي كه به كارهاي او ميپردازد.(3) اما همين روايت را نعماني نقل كرده، ولي در آن كلمه فرزند نيامده است.(4)
از طرفي رواياتي بر عدم وجود فرزند براي امام زمان(ع) دلالت دارد. علي بن ابي حمزه به امام رضا(ع) عرض كرد: روايت كرده ايم از پدران شما كه هيچ امامي فوت نميكند تا اين كه فرزند خود را ببيند. حضرت رضا(ع) فرمود: آيا در اين حديث قيد كردهايد: غير از قائم؟.(5) در روايت ديگر حضرت فرمود: هيچ امامي نيست مگر اين كه پس از او فرزندي است، غير از امامي كه حسين بن علي(ع) بر او (از قبر) بيرون ميآيد. پس آن امام فرزند نخواهد داشت.(6) واضح است كه مقصود اشاره به رجعت امام حسين(ع) و خروج حضرت از قبر در زمان امام مهدي(ع) است. برخي خواسته اند با تمسك به داستان جزيره خضرا بگويند امام زمان(ع) فرزنداني دارد، ولي اصل آن داستان، افسانه اي بيش نيست و واقعيت ندارد. شيخ آقا بزرگ تهراني آن را تخيلي و رمانتيك شمرده است.(7) بنابراين نميتوان به طور قاطع درباره ازدواج امام زمان(ع) و داشتن فرزند نظر داد.

***
پاورقي:
1 - ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 512.
2 - علامه مرتضي عاملي، جزيره خضراء، ترجمه ابوالفضل طريقه دار، ص 178.
3 - شيخ طوسي، الغيبة، ص 102.
4 - نعماني، الغيبه، ص 172.
5 - مسعودي، اثبات الوصية، ص 201.
6 - شيخ طوسي، الغيبه، ص 134.
7 - الذريعه، ج 5، ص 108.
1 - ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 512.
2 - علامه مرتضي عاملي، جزيره خضراء، ترجمه ابوالفضل طريقه دار، ص 178.
3 - شيخ طوسي، الغيبة، ص 102.
4 - نعماني، الغيبه، ص 172.
5 - مسعودي، اثبات الوصية، ص 201.
6 - شيخ طوسي، الغيبه، ص 134.
7 - الذريعه، ج 5، ص 108.