يكي از مسائل بسيار مهم زندگي هر انسان، اين است كه نسبت به تربيت فرزندان خود احساس مسئوليت كند و به ادبآموزي آنان اهتمام ورزد. اين حقي از حقوق فرزند بر والدين است. در روايتياز امام كاظم(ع) آمده است: جاء رجل الي النبي(ص) فقال: يا رسول الله، ما حق ابني هذا؟ قال: تحسن اسمه و أدبه و وضعه موضعاً حسناً؛(1) مردي دست فرزندش را گرفته، به حضور پيامبر اكرم(ص) رسيد و عرض كرد: حق فرزندم بر من چيست؟ پيامبر فرمود: نامي نيك براي او انتخاب كن، تربيتش را نيكو گرداني و او را در جايگاه خوبي قرار دهي.
در روايت ديگري امام صادق(ع) فرمود:
حق فرزند بر پدر سه چيز است: دايه و مربي خوبي برايش انتخاب كند؛ نام خوبي برايش بگذارد و در تربيت او تلاش فراوان كند.(2)
انتخاب نام نيكو براي فرزند وظيفه اخلاقي پدر و مادر است كه كودك را به سمت كمال و خوبيها رهنمون ميكند. اسماي زيبايي كه هر كدام داراي معنا و معنويت خاصي هستند، زمينه ساز ميشود كه كودك در مسير معنويت و فضيلت حركت كند و اين در كنار مربي و معلم خوب و ادب و تربيت صحيح، زمينه رشد و كمال فرزند را فراهم ميكند.
پدر و مادر نيز مطمئناً نزد خدا از اين جهت مأجور ميباشند، چون به وظيفه الهي خود عمل كرده و از ثواب آن بهرهمند ميشوند.

1 - جامع المسائل، ج 1، ص 171، س 645.
2 - بحارالانوار، ج 75، ص 236.