انسان با مرگ از دنيا فاصله ميگيرد و وارد عالم برزخ ميشود، اما چون عالم برزخ بر عالم دنيا احاطه دارد، برزخيان به خوبي شاهد رفتار و اعمال ما بوده و از آن جهت كه دستشان از دنيا كوتاه شده و نميتوانند عمل خيري انجام دهند، پس سخت در انتظار صدقات و خيراتي اند كه در راه آنان صرف شود.
در اين باره احاديثي وجود دارد كه به ذكر دو نمونه از آن اكتفا خواهد شد.
امام صادق (ع) فرمود: نماز و روزه و حج و صدقه و نيكي و دعا به قبر ميت وارد ميشود، و پاداش آن براي كسي است كه انجامش داده و براي ميت نوشته ميشود.(1)
امام صادق (ع) فرمود: مرديب از شما را چه مانع ميشود كه به پدر و مادرش نيكي كند، زنده باشند يا مرده كه از جانب آنها نماز بخواند و صدقه دهد و حج بگذارد و روزه بگيرد، تا آن چه كرده ثوابش از آنها باشد، و مانند آن هم براي خود او تا خداي عزوجل به وسيله احسان وصله او خير و فراواني برايش زياد كند.(2) پس بنا به تأييد روايات، مردگان از صدقات و خيراتي كه در راه آنان صرف شود، بهرهمند خواهند شد، البته خوب است قبل از پرداختن به چنين اموري، ابتداءاًميت را از حساب و كتاب، نماز، روزه، حق الناس و بدهيها
و واجبات ديگر پاك نمايند و بعد براي او خيرات و صدقات منظور كنند.
اگر چه به طور عام، خيرات و مبرات به مردگان ميرسد، اما راه خاصي براي اطمينان و يقين به وصول نداريم.
البته هر چه درجه خلوص و پاكي انسان در خيرات و مبرات بيشتر باشد و هر چه مال يا چيزي كه خيرات ميشود، پاك تر باشد، اطمينان به وصول آن بيشتر خواهد بود.

1 - صادق احسان بخش، آثار الصادقين، ج 1، ص 532، حديث 34، حديث 34، به نقل از جامع احاديث الشيعه، ج 8، ص 399.
2 - اصول كافي، ج 3، ص 232، حديث 7.