فرمود اي مفضل در نباتات انواع منافعي دست قدرت به وديعت سپرده است كه عقل آدمي در آن حيران است مثلا براي غذا ميوه ها را آفريد (كه به اصطلاح امروز انواع ويتامينها در آنها موجود است) و ساقه هاي خشك درختان را براي پختن و گرم نگاه داشتن و برگهاي آن را براي خوراك حيوانات و چوبهاي صاف و مستقيم آن را براي نجاري و در پيكر و صنعت درودگري آفريده است و ريشه و صمغ و ساق آنها را براي ساير مواد شيميائي و منافع ديگر (كه امروز از آنها انواع پلاستيكها و
كائوچوها و مواد غيره كه تمام احتياجات روز از آن ساخته مي شود) آفريده است.

فرمود اي مفضل اگر اين ميوه ها بر شاخ درختان نمي بود چه زيان و خللي داشت يا مثلا به جاي گردو خربزه يا به جاي خربزه گردو بود چه زياني به هم رسانيده پوست درختان - ريشه - ساقه - برگها - ميوه ها - هسته ها - شكوفه ها - برگهاي سبز يا خشك يا زرد همه علاوه بر نضرت منظره مواد غذائي انسان و حيوان است كه هيچ لذتي را با آن نمي توان برابر دانست.

فرمود اي مفضل اين منافع و درآمدي كه خداوند مقرر فرمود از زراعت و كشاورزي و فلاحت براي انسان به دست مي آيد همه از عواطف خفيه و عنايات سريه الهي است كه يك دانه آن صد دانه مي شود و يك تخم از ده تا دويست تخم.

نگارنده خود ديده است كه اين همه فوائد مترتب بر الطاف خفيه حق تعالي مي باشد و با يك سال زراعت آذوقه و قوت يك عده اي براي يكسال تهيه و تأمين مي شود مانند درخت خرما و زيتون و موز و نارگيل و جوجه هاي پرندگان و غرس اشجار و غيره همه سرمايه زندگي و منافع حاصل زراعت است و حبوبات و غلات و ميوه جات خشك - همه مانند طفل در مشيمه سير تكاملي دارد تا از نطفه نباتي به كمال خود برسد و فكر كن كه ميوه ها پوست نازك دارد اگر بماند خراب مي شود ولي گندم يا حبوبات كه رزق و روزي خلق است خداوند پوست محكمي به آن داده كه تا مدتها مقاومت در مقابل حوادث روزگار نمايد و مواد تغذيه مرغها و پرندگان باشد كه به مرور از آن استفاده كنند.