فرمود اي مفضل آيا در سبب بلندي پاي مرغان فكر كرده اي كه چرا خداوند به آنها پاي بلند عنايت فرموده است چون اكثر اوقات آدميان آب مي باشند و تن آنها بر روي پاهاي دراز مانند ديده باني است كه بر بلندي ايستاده باشد و در كمين جانوران دريائي است تا ماهي يا حيوان دريائي ديگري را ديد آنها را شكار مي كند و پايش در آب است و بدنش روي آب مانند كشتي برود تا او را شكار و طعمه سازد اگر پايش كوتاه بود آب تكان مي خورد و آن جانور دريائي فرار مي كرد و طعمه از دستش مي گريخت پس اين دو پاي بلند را خداوند عالم به اين حيوانات داده است كه طعمه خود را به آساني به دست آورد.

فرمود هر حيوان پرنده كه پايش بلند است گردنش هم دراز است براي آنكه طعمه خود را به آساني به دست آورد - اگر پايش بلند و گردنش كوتاه بود نمي توانست چيزي از زمين به سهولت بردارد و گاهي آنها را با گردن دراز و منقار بلند اعانت فرمود كه كار آنها آسان باشد - پس هر جزء از اجزاي خلقت را كه در آن تأمل و تفكر كني در نهايت صواب و صحت و حكمت و مصلحت آفريده است تا مرد خردمند دريابد و شكرانه نعم الهي را بنمايد.



روزي خود مي برند پشه و عنقا

مرغ هوا را نصيب ماهي درياست