علماء و دانشمندان در تعريف ادب اختلاف كرده اند قدما آن را بسيار وسيع دانسته گفته اند ادب بنيان محكم لغات و قواعد و بيان و فنون ادبي است كه اركان نظم و نثر را تشكيل مي دهد و مباني ساير علوم مي گردد و ترديدي نيست كه ادب سرمايه ادبيات است كه به نثر و نظم تعبير شده و اين هر دو فن در عصر حضرت صادق عليه السلام در لغت عرب به حد كمال رسيد و تاكنون هيچ عصري ادب و لغت عربي بهتر و برتر از قرن دوم نشده است و تمام ادباء و علماي آن قرن در پيرامون محور و شخصيت جعفر بن محمد عليه السلام دور مي زدند. علماء - ادباء - فقهاء - متكلمين - مفسرين - منجمين - محدثين و استادان فنون طبيعي و رياضي و حكماء و فلاسفه همه از منبع علمي امام صادق عليه السلام سرچشمه مي گرفتند و مايه و پايه اين طبقه فاضله همان ادب عربي است كه يك اصل و دو ركن داشت اصل لغت براساس نظم و نثر كه اكنون باز شمه اي از لغت و بحثي در اطراف نظم و نثر عصر امام جعفرصادق عليه السلام و اهميت و برازندگي آن مي نمائيم و علاقمندان را به كتب مربوطه حواله مي دهيم تا از منبع علوم آن عصر سيراب شوند.