اساس مكتب جعفري را مي توان با اين چهار ركن خلاصه و معرفي كرد كه حقيقت فلسفه و علم و فضيلت را تشكيل مي دهد:

اول - معرفت حقايق موجودات كه تعريف فلسفه است.

دوم - اعتقاد و آراء صحيح و رأي صائب و فكر ثاقب كه نتيجه فلسفه است.

سوم - تحلي به اخلاق جميله و سجاياي فاضله است كه از آن به حكمت عملي تعبير شده.

چهارم - افعال و اعمال زكيه و مهذب است كه مولود آن عمل و فلسفه و دانش باشد و اين اساس را امام ششم از قرآن مجيد استنتاج و استفاده فرموده مباني جعفري را براي معرفت به حقايق و عقيده درست و فكر مستقيم و اخلاق فاضله و اعمال زكيه گشود چنانچه قرآن مي فرمايد:


سنريهم آياتنا في الافاق و في انفسهم حتي يتبين لهم انه الحق اولم يكف بربك انه علي كل شي ء شهيد.

لااكراه في الدين قد تبين الرشد من الغي

قال (ص) حف الاسلام بمكارم الاخلاق و محاسن الصفات

ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البريه

مي فرمايد ما به زودي نشانه قدرت و علم خود را در شرق و غرب عالم مي نمائيم و آنها در نفوس خود هم اين آيات را مي توانند ببينند تا براي آنها روشن شود كه حق كجا است آيا كافي نيست به ديدن كتاب آفاق و انفس و عالم كبير و صغير اينكه اقرار كنند اين عالم پهناور را خدائي هست و او بر هر چيزي شاهد و ناظر است.

هيچ اكراهي در دين اسلام نيست اين تعليمات است كه رشد عقلي مي آورد و ضلالت و جهالت و گمراهي را از بين مي برد.

دين اسلام به مكارم اخلاقي آميخته و بهترين صفات بشري را آموخته است.

كساني كه دين اسلام را فراگرفتند و عمل صالح طبق دستور قرآن نمايند آنها بهترين امت نيكوكار عالم مي باشند.

آري سعادت جاوداني در همين تعليم و تعلم است كه برتر و بالاتر از آن را در صحنه عالم آفرينش سراغ نداريم اين گوي و اين ميدان بگرديد ببينيد بهتر و وسيعتر از مكتب امام جعفرصادق عليه السلام نيست؟!!