در كتاب بصائر الدرجات مي نويسد: وقتي يكي از اهل شام به جانب ما آمد و در سكرات موت بود كه من به عيادت او رفتم گفت اي ابوبصير من سخن تو را شنيدم و به مذهب تو پيرو امام صادق عليه السلام شدم تو هم بايد به عهد خود وفا كني يعني بهشتي كه ضامن شدي براي من بخري گفتم من از طرف مولايم عهد مي كنم تو را به بهشت برند او از دنيا رفت من خدمت امام صادق عليه السلام رفتم قبل از آنكه سخني بگويم فرمود اي ابوبصير ما ضمانت تو را وفا كرديم و براي رفيق تو بهشت را آسايشگاه او قرار داديم.

ابوبصير روايت مي كند كه ابوعبدالله بلخي گويد در خدمت امام صادق عليه السلام مي رفتم كه به درخت خشكي رسيديم فرمود اي نخل تو شنوا و مطيعي براي خاطر پروردگار ما را اطعام كن از آنچه در جان تو هست به ما ده سليمان بن خالد راوي خبر مي گويد در همان حال رطب تازه براي ما فروريخت و همه از آن خورديم تا سير شديم.

آن مردم بلخي گفت يابن رسول الله كاري كه امروز از تو ظاهر شد از مريم مادر عيسي عليه السلام ظاهر شده بود.

در مناقب و خرايج و ساير كتب روايت مي كنند كه امام صادق عليه السلام خبر مرگ بسياري از اصحاب صالح خود را به آنها داد و هر يك افتخار مي كردند كه روز مرگ خود را مي دانستند و با مژده وابستگي به امام را رحمت حق مي شمردند و شكر مي كردند و به عبادت مي پرداختند چنانچه خبر مرگ ابي اسامه را داد خبر مرگ ابوحمزه ثمالي را داد - خبر مرگ زيد شحام را داد و بسياري ديگر و اين ها از كرامات و خوارق عادات امام جعفرصادق عليه السلام بود.