«قال الصادق عليه السلام ان الله عزوجل يحب الجمال والتجميل و يبغض البؤس والتباوس»

حضرت ابوعبدالله امام جعفرصادق عليه السلام بسيار خوش هيكل و زيبا اندام و متناسب و فربه بود لباس قيمتي و پربها مي پوشيد مي فرمود خداوند تعالي جمال و تجمل را دوست دارد چه خودش جمال و جميل است و از تنگي و تنگدستي متنفر است - اين همه نعم دنيا را براي مردم آفريده و به آنها گفته با كليد عقل و خرد از همه آن وسايل استفاده كنند و خود را جميل يا تجمل و زيبا مي نمايند.


«قال عليه السلام اذا انعم الله علي عبده بنعمة احب ان يراها عليه لانه جميل و يحب الجمال»

فرمود وقتي خداوند نعمت را به بنده اش عنايت فرمود دوست دارد كه بنده از آن متنعم و بهره مند گردد چه خودش جميل و جمال زيبا را دوست دارد و شكي نيست كه زيبائي خلق به لباس آنها است.

«و قال عليه السلام اني لاكره للرجل ان يكون عليه من الله نعمته فلا يظهره»

فرمود بدم مي آيد از كسي كه داراي همه تمكن مالي باشد و خداوند نعمت خود را به او ارزاني داشته باشد و خود را بدان نعمت ظاهر نسازد فرمود «و اما بنعمة ربك فحدث» كه مراد از ظهور اين نعمت و حديث نعمت استفاده از آن است شيخ طوسي اين روايت را نقل كرده كه مي فرمايد «و ليكن من حلال» لباس جميل و زيبا از راه حلال مورد پسند است پرسيدند چگونه بايد لباس جميل پوشيد فرمود لباس بايد هميشه پاكيزه و تميز و با بوي خوش باشد فرمود جميل و تجمل اين است كه لباس نظيف باشد بوي خوش استعمال نمايد - خانه سفيد باشد - مسكن تميز باشد چراغ قبل از غروب روشن گردد كه اين شرايط فقر را مي برد و بي نيازي مي آورد.

كليني روايت مي كند كه در مكه هميشه لباس كتان سفيدي ثمين مي پوشيد - و مي فرمود چنانچه غير از اين لباس بپوشم مانند مردم عادي به حقارت بر من مي نگرند - پارچه لباسهاي امام صادق عليه السلام بيشتر از مرو و از قهستان و خز و ديبا بود و هيچ وقت به لباس بي ارزش تظاهر نمي كرد.