بايد گفت كه خوانندگان توجه داشته باشند كه فراواني سيب امروز در اثر ترغيب و تشويق ائمه دين در آن روز بود كه در غرس اين اشجار و حفر قنوات براي پرورش آن اولا به حكم ضرورت و ثانيا به سبب نياز اجتماعي از جهت مواد غذائي و دوائي به گفته ائمه دين كه صادق و مصدق بوده اند به اين حد وفور رسيده است.


قال الامام الصادق (ع) كل التفاح فانه يطفي الحراره و يبرد الجوف و يذهب الحمي [1] .

فرمود سيب بخوريد تا حرارت دروني شما را خاموش كند و درون را سرد نمايد و تب را بزدايد.

و قال (ع) لو علم الناس ما في التفاح ماداو وا امراضهم الا به الا انه اسرع شيئي متقنة للفؤاد خاصة فانه يفرحه [2] .

فرمود اگر مردم مي دانستند در سيب چه فوايدي نهفته است تمام امراض خود را بدان معالجه مي كردند مگر نمي دانيد سريعترين منافع اين ميوه اين است كه تا به دهن رسد نشاط مي آورد و غم را مي زدايد.

و قال (ع) اطعموا محوميكم التفاح فما شيي ء انفع من التفاح [3] .

فرمود تب دارها را به سيب معالجه كنيد و غذاي آنها را سيب قرار دهيد كه هيچ چيزي در عالم نافع تر از سيب نيست و آن دواء و غذاي مفيد و مفرح است.

اطباي امروز تأييد كرده اند كه سيب مفرح - مقوي قلب و دماغ و كبد و مؤيد شهوت و مشتهي غذا و مانع سرفه و مسرع دوران دم و مفيد براي تخمكي و ترشي معده و نافع براي كبد و كليه و دواي تب و مفيد براي خفقان و مخفف امراض جلدي و سستي و كم خوابي است.