در زمان امام جعفر صادق عليه السلام از شيعه سه طايفه شهرت داشته اند:

1- اماميه كه قائل به امامت دوازده نفر از اوصياي پيغمبر خدا (ص) مي باشند به شرحي كه در اكثر كتب ادله امامت نقل شده و جامعترين آنها كتاب منتقم حقيقي است كه ما درباره حضرت حجة ابن الحسن العسكري (عج) نوشتيم و ادله آن را ذكر نموده ايم امروزه هم اطلاق شيعه به نحو اعم بر اين فرقه است كه بيش از يكصد و پنجاه ميليون از آنها در كشورهاي اسلامي هستند.

2- فرقه زيديه مي باشند كه به امامت زيد بن علي بن الحسين قائل بوده و مي گفتند هر كس قائم به شمشير از بني فاطمه باشد او خليفه و امام شيعه است.

3- اسماعيليه: هستند كه به امامت اسماعيل پسر بزرگ امام جعفر صادق عليه السلام معتقدند و موسي بن جعفر را امام نمي دانند و اسماعيليه در هند و پاكستان و غيره بسپارند.

اين سه فرقه از شيعه باقي و متشكل و مجتمع و داراي جمعيتي انبوه هستند.