در زمان امام جعفر صادق منصور گروهي از اولاد امام حسن مجتبي عليه السلام كه داعيه خروج رياست و خلافت داشتند گرفت و توقيف نمود و زنداني كرد.

هر كس با آنها بود از اصحاب آنها را هم به زندان افكند از جمله زنداني ها سدير و عبدالرحمن كه از اصحاب امام صادق بودند زنداني شدند براي نجات خود از امام كمك خواستند چون وضع سياسي طوري بود كه امام صادق عليه السلام نمي خواست شفات آنها را نزد منصور نمايد مبادا گمان كنند قيام و خروج آنها به تحريك امام ششم بوده باشد و لذا مداخله در كار سياست نكرد فقط به آنها پيغام داد عمل ام داود الحسني را بنمايند و آن دعا و نماز و روزه در ايام البيض ماه رجب بود كه سه روز 13 / 14 / 15 ماه رجب را روزه مي گيرند و نمازي و دعائي كه وارد شده و در كتب ادعيه است به جا مي آورند و از آن روز تا حال اين عمل ام داود عمل مي شود - و همچنين دعائي به حبابه والبيه كه از زنان فاضله بود و همچنين دعائي به يونس بن عمار صيرفي كه از رجال ثقات امام صادق است تعويذي داد و تعليم فرمود.